11.2.11

Ağır Roman...

Nasıl başlayacağımı bile bilemiyorum ki güzel bitireyim. Okuyucuyu tatmin edecek kusursuz bir tarifi de yok bu başlığın. Ne söylersem söyleyeyim, ne mükemmellikte yazsam da asla bu filmi, hissettirdiği duygularla size yansıtamam herhalde. Şarkı ve bazı sahnelerden repliklerle, aynı zamanda izlemeyenlere “Spoiler “ uyarımı yaparak(ki izlememiş biri varsa hiçbir şeyden haberi yok yazık ona!), sunuyorum size “Ağır Roman”ı.



-Savrulurken raconun kırmızı pelerini o zarif öfkeye, zaman ki sana hasta oldu incelikli haytasın. Nüksederken raksına mahallenin maşallahı eyvallahı, güzellik be oğlum şimdilik ölümüne kadar hayattasın.

-Şu hayattan zevk almadan bir günümün geçtiğini anlarsam o akşam kendimi düşünerek öldürürüm.

-Her hayatın bir ağırlığı vardır koçum, seninki kaça tartıyor?
-Bir çift kanattınız hüznün rüzgarlarında, dağılıp gitti melekleriniz beyazın öte dağlarında..Ağlasın ardınızdan bir ağızdan bütün dehşetiyle kolera, sen harbi hayalet, sağlam gariban,ruhuna el Fatiha.

-Sen kanunsan ben belayım!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder