18.12.10

Ne zaman büyüdüm ben?..

Küçükken hayal dünyam ne kadar genişti. istediğim her şeyi yapabileceğime inanıyordum, bu nedenden dolayıda hiçbir şey yapmaya çalışmadım. Büyüdükçe farkına varıyorsun, küçükken mümkün görünen herşeyin aslında senden gittikçe uzaklaştığını. Daha kendini hiç hazır hissetmezken, hiçbir şeyden haberdar değilken, artık koca kız oldun çocukça davranma olgun ol diyorlar. Ama ben daha çocuk olmaya doymadım ki... Daha hayal gücümü terketmeye, o kendi kendime oluşturduğum "mükemmel dünya"yı bırakmaya hazır değilim ki. Ben şu yaşımda pamuk şeker alırken küçükken yaşadığım o en tatlı heyecanı yaşıyorum hala, insanlar garip baksada, yine gidip en büyük pamuk şekeri seçiyorum, en tepedekini, en pembesini, ulaşılması en imkansız olanı. Kim unutabilir ki, sıkıştırıp küçücük hale getirdiğin pamuk şekeri damağına yapıştırdığındaki o leziz tarifsiz çocukluğu...

Çizgi filmleri özlüyorum sonra. Bugs Bunny'nin havuç ısırıp "naber ya" demesini. Her izlediğimde canım havuç çektiği için annemin bana limon suyu ile dolu bardakta ince ince kesilmiş havuç dilimleri getirmesini özlüyorum. "Ne yapmam gerekiyordu, bir şey yetiştirmem gerekiyordu, sorumluluklarım var" diye düşünmeden oturup saatlerce çizgi film izlemek...

Daha çocukluğumu bırakmaya hazır olmasamda çok güzel bir çocukluk geçirdim aslında. Öyle mızmız ağlayan bir kız değildim. Bir şeyi çok istediğimde anneme "anne paran var mı?" diye soran bir çocuktum :) Açgözlü değildim. Çocukluğumu nasıl yaşamam gerekiyorsa öyle yaşadım.Üstünü kirletme dediler, kirlettim. Nerde ne söylenmesi gerektiğini öğretmeye çalıştılar, öğrenmedim. Abur cubur yeme sağlıklı beslen dediler, sağlıklı beslendim ama abur cubur çok yedim...

Sadece umursamazlığı, heyecanı, neşeyi, koşuşturmayı, üstümü kirletmeyi, düşüp dizimi yara yapmayı sonra o yaranın kabuğunu sürekli koparıp tekrar yara yapıp durmayı, pamuk şeker seçmeyi, dişlerimi çürütmeyi, bakkala gidip heyecanla çikolata seçmeyi (hayatımın en önemli kararıydı o zamanlar çünkü bir tane alma hakkım var), patavatsızca olmadık yerlerde olmadık şeyler söylemeyi,özgürlüğü özledim. Ben çocuk olmayı özledim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder