5.1.11

"Pollyanna"cılık

Seviyorum küçük şeylerle bile mutlu olabilen biri olmayı. En ufak şeylerle bile hemen “Pollyanna” olarak bakabiliyorum hayata. “Bunu yapmak çok mu önemli bir şey?” diye sorabilirsiniz, evet bence çok önemli. Çünkü bir insanın başına her gün “ne kadar güzel, ne kadar mutlu oldum” tepkisini verebileceği bir olay gelmiyor. En azından kendi adıma ve etrafımda gördüğüm birçok insan adına böyle bir sonuca varabiliyorum. Fakat “Neden hep benim başıma geliyor bunlar” diyebileceğimiz yüzlerce sebep bulabiliriz şikayet etmek için.

Ben mızmız olan tarafı seçmiyorum, seçmeyeceğim de. Benim de agresif ve gıcık olduğum günler olmuyor mu? Oluyor tabi ki. Kolay yoldur mutsuz olmayı seçmek. Bana da çekici geliyor kolay yolu seçmek bazen. Ama günün sonunda yatağa yattığında “berbat bir gündü” demek var bir de huzurlu bir şekilde uykuya dalmak var. Şuan aşırı “şeker kız Candy” göründüğümün farkındayım. Öyle değilim aslında, o kadar olmayı da düşünmüyorum. Anlatmaya çalıştığım şey sadece mutlu olmak istiyorsam bir sebep buluyorum. Yediğim bir yemeğin tadını çıkarıyorum, izlediğim bir filmden ya da dinlediğim bir şarkıdan keyif alıyorum. Banyoya girdiğimde yüzüme çarpan sıcacık su beni mutlu ediyor. Bu örneklerim saçma sapan gelebilir çoğu insana. Herkes benim gibi olmalı ya da olacakta demiyorum zaten. Ama bu kadar küçük şeylerden bile zevk alabiliyor insan demeye çalışıyorum.

İyidir mutlu olup etrafı da mutlu edebilmek. Aileni, arkadaşlarını, senin için önemli olan insanları kısacık bile olsa güldürebiliyorsan, güzeldir yaşamak o zaman…

2 yorum:

  1. hemen hemen aynılarını düşünüyorum. Zaten küçük şeylerdende mutlu olamazsak ölelim daha iyi. Hayat bizi değil biz hayatı güzelleştirelim bence :)

    Sevgiler
    RuhsuzKadın

    YanıtlaSil
  2. hayatı bizim güzelleştirmemize katılıyorum :) teşekkürler yorumun için :)

    YanıtlaSil